BÓG UCZY ULEGŁOŚCI WOBEC WŁADZY

1 List Piotra wiele mówi o podporządkowaniu. Gdy człowiek doświadcza prawdziwej Bożej łaski, to podporządkowuje się władzy i gdziekolwiek się znajdzie, nie ma problemu z podporządkowaniem. W wyniku buntu narodził się grzech, na długo przed stworzeniem Adama. Gdy Lucyfer zbuntował się przeciw Bogu, to od razu stał się szatanem, bo „nieposłuszeństwo wobec słów Boga jest takim samym grzechem jak czary” (1Sm 15:23), ponieważ duch buntu prowadzi człowieka do tego samego co czary, czyli do społeczności z demonami.

Jezus pokonał szatana, ponieważ żył w przeciwny sposób. Podporządkowując się Ojcu, uniżył się i zstąpił na ziemię, na której przez 30 lat był poddany Józefowi i Marii, których Bóg Ojciec ustanowił Jego zwierzchnikami na ziemi. Każdy, kto doświadczył prawdziwej Bożej łaski, został wyzwolony od ducha buntu i jeśli ktoś nadal ma problem z uległością, to musi się jej uczyć.

Chrześcijanin musi być poddany wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, zarówno najwyższym władzom, jak i jej namiestnikom (1Ptr 2:13-14). W tamtym czasie cesarzem Rzymu był Neron, który był jednym z największych nikczemników, jacy kiedykolwiek rządzili Rzymem. Neron prześladował i mordował chrześcijan, a mimo to apostoł Piotr nakazuje wszystkim chrześcijanom, aby nie tylko byli mu podporządkowani, ale oddawali mu też należne honory (1Ptr 2:17), bo dalej napisał, że mamy szanować wszystkich ludzi (1Ptr 2:17).

W Starym Przymierzu prawo nakazywało okazywać szacunek starszym (Kpł 19:32 - Przed siwą głową wstaniesz i będziesz okazywał szacunek starszej osobie; tak okażesz bojaźń przed Bogiem). A w Nowym Przymierzu mamy szanować wszystkich ludzi, bo nas obowiązują wyższe standardy. Ludzie żyjący pod Starym Przymierzem muszą oddawać Bogu dziesięcinę, a w Nowym Przymierzu mamy oddawać wszystko (Łk 14:33). Ludzie żyjący pod Starym Przymierzem muszą raz w tygodniu czcić szabat, a w Nowym Przymierzu czcimy Pana szabatu (7 dni w tygodniu). W Starym Przymierzu tylko pierworodny syn miał być poświęcony Bogu, a w Nowym Przymierzu każde dziecko ma być oddane Bogu. Człowiek, który doświadcza prawdziwej Bożej łaski, nie ma problemu z okazywaniem szacunku wszystkim ludziom. Jeśli służy innym jak Jezus, to szanuje każdego, bo „innych uważa za ważniejszych od siebie” (Flp 2:3).

Następnie apostoł Piotr mówi do sług, aby byli posłusznymi swoim panom (1P 2:18-19). Wszyscy apostołowie uczyli tego samego, że sługa ma być posłuszny swojemu panu. Chrześcijanin, który buntuje się przeciwko przełożonym w swoim zakładzie pracy, jest słabym świadkiem Chrystusa. Chrześcijanin, który buntuje się przeciwko nauczycielom, też jest słabym świadkiem Chrystusa. Tacy chrześcijanie nie wiedzą czym jest prawdziwa Boża łaska, bo nie rozumieją, że Jezus też był przez 30 lat podporządkowany niedoskonałym rodzicom. To jest lekcja, której musi się nauczyć każdy z nas.

Sługo, bądź posłuszny swojemu panu i okazuj mu szacunek gdziekolwiek pracujesz; w biurze, w fabryce, w szkole lub w szpitalu, wszędzie szanuj swoich przełożonych. I ucz tego także swoje dzieci, aby szanowały swoich nauczycieli i nigdy z nich nie drwiły, wraz z innymi dziećmi. Słudzy muszą się uczyć okazywania szacunku nie tylko dobrym i łagodnym panom, ale także tym nieprzyjemnym. Dobremu szefowi łatwo się podporządkować, ale chrześcijanin, który doświadcza prawdziwej Bożej łaski, podporządkuje się także temu przykremu szefowi (1Ptr 2:18), bo wtedy jest światłem dla świata. Blask świecy nie jest widoczny w świetle słońca, tylko w nocy. Tak samo światło chrześcijanina jest najbardziej widoczne w nieprzyjaznym środowisku.

Powodem chluby nie jest znoszenie karanie za to, że zrobiłeś coś złego, tylko gdy cierpliwie znosisz prześladowania z powodu tego, że robisz to, co jest słuszne. Wtedy podobasz się Bogu (1P 2:20). Niesprawiedliwe cierpienie jest jednym z głównych tematów 1 Listu Piotra, który nieco dalej pisze, że z tego właśnie powodu i Jezus cierpiał niesprawiedliwie, dając nam przykład, abyśmy podążali Jego śladami. Każdy z nas został wezwany do tego, aby naśladować Tego, „który nigdy nie popełnił grzechu i w którego ustach nigdy nie znaleziono podstępu, a gdy Mu złorzeczono, to nie odwzajemniał się złorzeczeniem, a gdy cierpiał, to nie odgrażał się, tylko każdą sprawę powierzał Temu, który sądzi sprawiedliwie” (1P 2:21–23). Tak postępuje każdy chrześcijanin, który rozumie czym jest prawdziwa Boża łaska.

Zac Poonen

True Grace of God Teaches Us Submission to Authority / 19.10.2025

Poprzedni tekst: WIARA W UWOLNIENIE OD GNIEWU I LUBIEŻNYCH MYŚLI

Następny tekst:

No documents found.

			> KLIKAJĄC NA TEN NAPIS USTAWISZ TEKSTY WG NUMERACJI <